Osmanlı’nın son dönemlerinde, meşrutiyet tartışmalarıyla birlikte, padişaha/halifeye karşı güçlenen “muhalefet” maalesef millet menfaatlerini esas almıyordu. Bu bedbahtlar, düşmanın “doğru”larını dikkate alarak, sultanın “yanlış” yaptığını düşünüyorlardı. Bu ise, milleti zevale götürecek en büyük felaketin başlaması demekti.
“Jön Türkler” olarak adlandırılan bu muhalifler, İttihat ve Terakki Cemiyeti çatısı altında birleşerek, devlet yönetiminde derin tefrikalara sebep olmuşlardı. Düşman tarafından sürekli körüklenen bu tefrikalar, Vahideddin Han döneminde, “yolun sonu” demek olan “ikibaşlılık” halini almıştı.
Nuh Albayrak, dört kitaplık tarih yolculuğunun ikinci etabında, Osmanlı’yı yok eden fitneleri “Devlet Yıkan Tefrikalar” adıyla mercek altına aldı.
İyi niyetli olmayan “vesayetçi muhalefet”in sebep olduğu “yıkım”a dikkat çeken Albayrak, sinsi Haçlı taktik ve tahrikleriyle başlayan fitne ve entrikalar neticesinde, altı asırlık Osmanlı çınarının nasıl yıkıldığını kendine has üslubuyla gözler önüne seriyor.
https://www.ktbkitap.com/urun/devlet-yikan-tefrikalar-nuh-albayrak